در لحظه های بدون حضور تو بودن

تنها به شکرانه ی صدای خنده هایت و نگاه گیرایت

 در آزمون مرگ مردود می شوم

این دل که مست آن دو چشم سیاهت است

در بی حضوریت

 از شوق لحظه های ناب با تو بودن

 لحظه های زندگی را با تو زندگی کردن

سر به خاک پای تو می گذارد

 وتنها تو را می ستاید

 چونان که آدمیان بدانند

چشمان مستت بسان اهورا ستودنی است